vooruitkijken”
Hoe een faillissement de lucht klaarde
Ondernemen in de coronacrisis
Arma Verhuur Horeca
“Ik kan weer
ONDERNEMERSCASE
Als het perspectief voor je bedrijf ronduit slecht is, tot hoe ver laat je het dan komen? Wanneer besluit je als ondernemer dat het zo niet verder kan? Voor familiebedrijf Arma Verhuur Horeca uit Arnhem diende dat moment zich sneller aan dan verwacht. Toen het nog niet te laat was.
Het is half oktober 2020. Begin juni moest Sanders – “omdat het vooruitzicht dermate slecht was” – nog het faillissement aanvragen van zijn bedrijf, dat hij van zijn ouders had overgenomen. “Onze familie verhuurt al goederen sinds begin 1900. Ik had iemand in dienst die nog voor mijn opa heeft gewerkt.”
“Dan moet je dus tegen mensen zeggen dat het voor hen ophoudt.
Hoe ik het ook zou hebben aangepakt,
ik had het nooit goed gedaan.”
Arma Verhuur Horeca leverde spullen – van tafels en stoelen tot complete barinrichtingen en verlichtingsinstallaties – aan horeca, evenementorganisaties en congresgebouwen. “Van de cateraar om de hoek tot de Jaarbeurs”, vat Sanders zelf samen. “We behoorden tot de vier grootste horecaverhuurbedrijven van Nederland.”
Begin maart, na het nieuws dat de horecadeuren moesten sluiten, stond de telefoon bij Arma roodgloeiend, met annuleringen. “De horeca zelf kon nog iets ondernemen met afhalen, maar voor ons hield alles op. Vervelend, maar we hadden gelukkig onze zaken goed voor elkaar. Qua liquiditeit zouden we het nog wel volhouden tot en met september. Ik maakte me geen grote zorgen, tot ik me realiseerde wat het vooruitzicht op langere termijn was.”
Het kwartje viel
Twee weken na het sluiten van de horeca maakte Edwin Schrijver hem erop attent dat een belangrijk moment naderde. “Het moment dat ik moest besluiten, tot hoe ver laat ik dit komen? Tijdens dat gesprek besefte ik nog niet helemaal wat hij bedoelde. Tot binnen een week twee anderen ongeveer hetzelfde zeiden. Toen begon ik me pas te realiseren wat de financiële consequenties waren.”
Zijn grote probleem was - mede door de steunmaatregelen - niet de liquiditeit, maar het uiteindelijke, slechte resultaat voor dit boekjaar. “Mijn vooruitzicht was dat ik de komende acht jaar, tot mijn 63e, met mijn rug tegen de muur zou staan. Zelfs als de komende jaren zo goed zouden zijn als in 2019, was ik tot mijn 63e alleen maar aan het werk om mijn verlies weg te werken. Toen viel bij mij het kwartje; als dit zo door blijft gaan, wordt de ellende alleen maar groter. En dan kom ik er nooit meer uit.”
“Het is echt
back to basic.
Mijn werk wordt
weer veel plaatselijker, met betere marges.”
Vreselijk was natuurlijk wel dat hij afscheid moest nemen van vijftien van zijn zeventien medewerkers, van wie velen al lang bij het familiebedrijf werkten, tussen de 12,5 en 30 jaar. “Dan moet je dus tegen mensen zeggen dat het voor hen ophoudt. Ik was mentaal voorbereid op heftige reacties, maar het viel gelukkig mee. Veel mensen zagen het natuurlijk wel aankomen. Er zijn ook mensen die vinden dat ik te veel aan mezelf heb gedacht. Maar hoe ik het ook zou hebben aangepakt, ik had het nooit goed gedaan. Uiteindelijk is er voor werknemers een vangnet, maar voor mij en mijn gezin niet. Door deze beslissing heb ik niet mijn huis hoeven te verkopen en ben ik niet in de schuldsanering terechtgekomen.”
Weer vooruitkijken
Vier maanden later, half oktober, voelt Sanders nog steeds de opluchting van zijn beslissing. “Natuurlijk zitten we allemaal nog midden in de coronatijd. En dat zal nog even zo blijven, ben ik bang. Maar ik heb nu dermate weinig kosten dat ik maar 10% van mijn omzet hoef te draaien om kostendekkend te werken. Ik ben zo blij dat ik de grote ellende nu achter de rug heb. Hoe vervelend en pijnlijk het ook was, die donkere wolken hangen niet meer boven mijn bedrijf. Ik kan weer vooruitkijken.”
Zijn advocaat, die meerdere van dit soort dossiers in behandeling heeft, zei tegen hem: “Jij bent de enige die deze beslissing heeft durven nemen. Dat is ook ondernemerschap.” Een dergelijke bevestiging geeft volgens Sanders aan hoe belangrijk het is om goede mensen om je heen te hebben, zoals Edwin. “Sowieso vind ik BDO een prettig en fijn kantoor, waarmee ik snel kan schakelen, met mensen die de tijd nemen om met je mee te denken.”
Terug naar de tekentafel
Ruim twee weken na het aangevraagde faillissement kreeg Arma Verhuur Horeca van de curator groen licht voor de gewenste doorstart. “Ik leverde altijd aan grote cateraars door het hele land, waaronder een bedrijf met 600 locaties. Daar begin ik niet meer aan. Het kan nu niet meer, maar ik wil het ook niet meer. Als een klant voor drie ton aan spullen bij me afnam, wilde die natuurlijk ook de laagste prijs. Ik ben blij dat ik daar vanaf ben. Het is echt back to basic. Mijn werk wordt weer veel plaatselijker, met betere marges.”
Accountant Edwin Schrijver begeleidde hem bij de stappen die hij moest zetten voor een succesvolle doorstart. Marc Sanders: “Bij een doorstart moet je echt opnieuw beginnen en over alles opnieuw nadenken. Terug naar de tekentafel. Ik heb wel onderschat wat daarbij komt kijken. Mijn idee was dat die doorstart het einde van het traject was, maar, echt waar, dan begint het pas. Onderschat dat niet. Of het nu gaat om de salarisadministratie, aangiftes, verzekeringen of een pensioenregeling. Alles moet opnieuw. Dat had ik niet verwacht. En dan kun je wel wat hulp van specialisten gebruiken.”
Voor de continuïteit van uw (familie)bedrijf, is het van groot belang om zo goed mogelijk te herstellen van deze crisis. Om daarin te slagen, is het zaak om – net als Arma Verhuur Horeca – uw veerkracht te vergroten. BDO biedt u nieuwe perspectieven en helpt u bij het plannen van scenario’s, zodat u voorzichtig verder kunt kijken dan naar alleen de initiële impact van de coronacrisis. Op www.bdo.nl/covid19 vindt u de belangrijkste economische maatregelen, aangevuld met tips voor uw organisatie om de gevolgen van deze crisis zoveel mogelijk te beheersen.
Welke impact heeft COVID-19 op uw onderneming?
“Ik kan weer
vooruitkijken”
Hoe een faillissement de lucht klaarde
Arma Verhuur Horeca
Ondernemen in de coronacrisis
ONDERNEMERSCASE
Voor de continuïteit van uw (familie)bedrijf, is het van groot belang om zo goed mogelijk te herstellen van deze crisis. Om daarin te slagen, is het zaak om – net als Arma Verhuur Horeca – uw veerkracht te vergroten. BDO biedt u nieuwe perspectieven en helpt u bij het plannen van scenario’s, zodat u voorzichtig verder kunt kijken dan naar alleen de initiële impact van de coronacrisis. Op www.bdo.nl/covid19 vindt u de belangrijkste economische maatregelen, aangevuld met tips voor uw organisatie om de gevolgen van deze crisis zoveel mogelijk te beheersen.
Ook sterker uit een crisis komen met een actieve familiestrategie?
Vreselijk was natuurlijk wel dat hij afscheid moest nemen van vijftien van zijn zeventien medewerkers, van wie velen al lang bij het familiebedrijf werkten, tussen de 12,5 en 30 jaar. “Dan moet je dus tegen mensen zeggen dat het voor hen ophoudt. Ik was mentaal voorbereid op heftige reacties, maar het viel gelukkig mee. Veel mensen zagen het natuurlijk wel aankomen. Er zijn ook mensen die vinden dat ik te veel aan mezelf heb gedacht. Maar hoe ik het ook zou hebben aangepakt, ik had het nooit goed gedaan. Uiteindelijk is er voor werknemers een vangnet, maar voor mij en mijn gezin niet. Door deze beslissing heb ik niet mijn huis hoeven te verkopen en ben ik niet in de schuldsanering terechtgekomen.”
Weer vooruitkijken
Vier maanden later, half oktober, voelt Sanders nog steeds de opluchting van zijn beslissing. “Natuurlijk zitten we allemaal nog midden in de coronatijd. En dat zal nog even zo blijven, ben ik bang. Maar ik heb nu dermate weinig kosten dat ik maar 10% van mijn omzet hoef te draaien om kostendekkend te werken. Ik ben zo blij dat ik de grote ellende nu achter de rug heb. Hoe vervelend en pijnlijk het ook was, die donkere wolken hangen niet meer boven mijn bedrijf. Ik kan weer vooruitkijken.”
Zijn advocaat, die meerdere van dit soort dossiers in behandeling heeft, zei tegen hem: “Jij bent de enige die deze beslissing heeft durven nemen. Dat is ook ondernemerschap.” Een dergelijke bevestiging geeft volgens Sanders aan hoe belangrijk het is om goede mensen om je heen te hebben, zoals Edwin. “Sowieso vind ik BDO een prettig en fijn kantoor, waarmee ik snel kan schakelen, met mensen die de tijd nemen om met je mee te denken.”
Terug naar de tekentafel
Ruim twee weken na het aangevraagde faillissement kreeg Arma Verhuur Horeca van de curator groen licht voor de gewenste doorstart. “Ik leverde altijd aan grote cateraars door het hele land, waaronder een bedrijf met 600 locaties. Daar begin ik niet meer aan. Het kan nu niet meer, maar ik wil het ook niet meer. Als een klant voor drie ton aan spullen bij me afnam, wilde die natuurlijk ook de laagste prijs. Ik ben blij dat ik daar vanaf ben. Het is echt back to basic. Mijn werk wordt weer veel plaatselijker, met betere marges.”
Accountant Edwin Schrijver begeleidde hem bij de stappen die hij moest zetten voor een succesvolle doorstart. Marc Sanders: “Bij een doorstart moet je echt opnieuw beginnen en over alles opnieuw nadenken. Terug naar de tekentafel. Ik heb wel onderschat wat daarbij komt kijken. Mijn idee was dat die doorstart het einde van het traject was, maar, echt waar, dan begint het pas. Onderschat dat niet. Of het nu gaat om de salarisadministratie, aangiftes, verzekeringen of een pensioenregeling. Alles moet opnieuw. Dat had ik niet verwacht. En dan kun je wel wat hulp van specialisten gebruiken.”
“Het is echt back to basic. Mijn werk wordt
weer veel plaatselijker,
met betere marges.”
Arma Verhuur Horeca leverde spullen – van tafels en stoelen tot complete barinrichtingen en verlichtingsinstallaties – aan horeca, evenementorganisaties en congresgebouwen. “Van de cateraar om de hoek tot de Jaarbeurs”, vat Sanders zelf samen. “We behoorden tot de vier grootste horecaverhuurbedrijven van Nederland.”
Begin maart, na het nieuws dat de horecadeuren moesten sluiten, stond de telefoon bij Arma roodgloeiend, met annuleringen. “De horeca zelf kon nog iets ondernemen met afhalen, maar voor ons hield alles op. Vervelend, maar we hadden gelukkig onze zaken goed voor elkaar. Qua liquiditeit zouden we het nog wel volhouden tot en met september. Ik maakte me geen grote zorgen, tot ik me realiseerde wat het vooruitzicht op langere termijn was.”
Het kwartje viel
Twee weken na het sluiten van de horeca maakte Edwin Schrijver hem erop attent dat een belangrijk moment naderde. “Het moment dat ik moest besluiten, tot hoe ver laat ik dit komen? Tijdens dat gesprek besefte ik nog niet helemaal wat hij bedoelde. Tot binnen een week twee anderen ongeveer hetzelfde zeiden. Toen begon ik me pas te realiseren wat de financiële consequenties waren.”
Zijn grote probleem was - mede door de steunmaatregelen - niet de liquiditeit, maar het uiteindelijke, slechte resultaat voor dit boekjaar. “Mijn vooruitzicht was dat ik de komende acht jaar, tot mijn 63e, met mijn rug tegen de muur zou staan. Zelfs als de komende jaren zo goed zouden zijn als in 2019, was ik tot mijn 63e alleen maar aan het werk om mijn verlies weg te werken. Toen viel bij mij het kwartje; als dit zo door blijft gaan, wordt de ellende alleen maar groter. En dan kom ik er nooit meer uit.”
“Dan moet je dus tegen mensen zeggen dat het voor hen ophoudt. Hoe ik het ook zou hebben aangepakt, ik had het nooit goed gedaan.”
Als het perspectief voor je bedrijf ronduit slecht is, tot hoe ver laat je het dan komen? Wanneer besluit je als ondernemer dat het zo niet verder kan? Voor familiebedrijf Arma Verhuur Horeca uit Arnhem diende dat moment zich sneller aan dan verwacht. Toen het nog niet te laat was.
Het is half oktober 2020. Begin juni moest Sanders – “omdat het vooruitzicht dermate slecht was” – nog het faillissement aanvragen van zijn bedrijf, dat hij van zijn ouders had overgenomen. “Onze familie verhuurt al goederen sinds begin 1900. Ik had iemand in dienst die nog voor mijn opa heeft gewerkt.”