maatschappelijke
organisaties
Maria van der Heijden,
Women on Wings
Ellen, jij bent sinds nog niet zo lang CEO van de Social Enterprise Academy International in Edinburgh. Hoe zit dat bij jou?
ET: ‘Wij ondersteunen sociaal ondernemers om succesvol te zijn. Dus ja. Aan idealen ontbreekt het niet bij sociaal ondernemers internationaal. Ze starten grote plannen met heel hun hart en met veel passie. Maar willen ze succesvol kunnen opereren, dan komt het hoofd daar wel bij. Zaken als het scherp krijgen van je doelstelling; het snappen van je markt; het doorgronden van je financiën en het gebruiken van geld als middel. Dergelijke business skills zijn toch heel belangrijk en daar schort het soms aan.’
Wat is jullie boodschap aan de diverse doelgroep van maatschappelijke organisaties?
Maria: ‘Veel maatschappelijke organisaties zijn bezig met prove – ofwel bewijzen dat ze de goede dingen doen -, maar minder met improve – hoe meet ik mijn impact en optimaliseer ik voortdurend mijn activiteiten? Bedrijven hebben met klanten te maken. Die klant maakt dat je scherp bent, omdat je de interactie moet aangaan. En dat zorgt dat je bij de tijd blijft. Maatschappelijke organisaties hebben de verplichting om te checken of ze voldoende impact realiseren en daarmee relevant zijn en blijven.’
Ellen Tacoma
‘Wij ondersteunen sociaal ondernemers om succesvol te zijn’
Ellen Tacoma
‘Onze grote kracht is dat we keuzes durven maken en daar de consequenties van nemen’
Meer weten over de vijf drivers van transformatie?
Over Women on Wings (2021/2022)
Fte’s: 10
Uitgaven: € 519.161
Inkomsten (fundraising): € 519.161
Gecreëerde banen: 281.000
[Bron: Women on Wings, jaarverslag 2021/2022]
‘We konden financiering krijgen van een fonds dat in Afrika actief was en van een ander post-tsunamifonds in Indonesië’
Maria van der Heijden (1960) is sinds 2016 directeur-bestuurder van het grootste duurzame bedrijvennetwerk van Europa, MVO Nederland. In 2007 richt ze samen met Ellen Tacoma Women on Wings op. Begint haar carrière als intercedent bij Randstad, vervolgt als communicatiemanager bij Royal FloraHolland, werkt vijf jaar bij Rabobank Nederland en zet in 2001 haar eigen advies- en projectmanagementbureau ComVerander op. Heeft commissarisfuncties (gehad) bij CONO Kaasmakers, Rabobank West-Brabant Noord, is toezichthouder bij ‘Het Groene Brein’ en ‘radar partner’ bij duurzaamheidsfestival Springtij.
‘Arbeid is in India een stuk minder complex dan hier. En banen ontstaan door groei van de ondernemers’
Ellen Tacoma (1963) is sinds 2021 CEO van de Social Enterprise Academy International in Edinburgh. Na een carrière in advertising en telecom (Ericsson Telfort) start ze haar eigen adviesbureau Klant en Klaar in 2003. Na een werkreis naar India zet ze in 2007 samen met Maria van der Heijden Women on Wings op. Ze heeft onder andere commissarisfuncties (gehad) bij Woningcorporatie Bo-EX, de Indiase firma Rangsutra Pvt. Ltd en de Vrije Hogeschool. In 2016 treedt ze in dienst bij The Hague Institute for Innovation of Law (HiiL), dat zich onder andere richt op ‘user friendly justice’ via innovatieve sociaal ondernemers, in onder andere Afrika.
Hoe kwamen jullie aan geld voor dit plan?
ET: ‘Geld heb je nodig als je aan een dergelijke missie begint. Maar alleen als middel, niet als doel. Het kwam door onze plannen te delen en met name door het denkwerk wat we in onze spreadsheet stopten. Het kraken van die intellectuele noot heeft ons in het begin enorm uitgedaagd. Maar dat bracht geloofwaardigheid. Daarmee kon het enthousiasme voor ons plan ook in daadwerkelijke financiële ondersteuning worden omgezet.
MvdH: ‘Evengoed geldt ook voor het geld: stick to the purpose. Er zijn volop potentiële subsidies en fondsen langsgekomen de afgelopen tijd. Alweer jaren geleden zette de toenmalige minister voor Ontwikkelingssamenwerking het Schoklandfonds op. Moest je minimaal een aanvraag doen voor € 10 miljoen. Dat hadden wij helemaal niet nodig. We konden financiering krijgen van een fonds dat in Afrika actief was en van een ander post-tsunamifonds in Indonesië. Er zijn potjes genoeg; het geld klotst tegen de plinten op. Maar de kunst is om juist niet achter die potjes aan te lopen.’
Ondertussen doen jullie allebei ook allerlei andere dingen. Maria, jij bent sinds 2016 directeur van MVO Nederland. Kun je daar je ondernemingszin kwijt?
MvdH: ‘Laat ik het zo zeggen: sinds ik die baan heb, kom ik in politiek Den Haag. Daar wordt een heel andere taal gesproken. Een taal van vertraging en uitstel en daar ben ik helemaal niet van. MVO Nederland is in 2004 opgericht door het ministerie van Economische Zaken, dus die overheidskant zit in de genen. Dat proefde ik wel toen ik er binnenkwam. Zo van: mijn god, hoe ga ik dit de goede kant op bewegen? Ik hoop dat we sindsdien ondernemender zijn geworden.’
Jullie paren Nederlandse expertise aan Indiase sociale ondernemers, zodat die al groeiend de banen kunnen creëren waar jullie op uit zijn. Dat is best ingewikkeld.
Tacoma: ‘Klopt. Maar arbeid is in India een stuk minder complex dan hier. En banen ontstaan door groei van de ondernemers. De vraag is alleen: hoe krijg je het succesvol? En dat betekende meteen al keuzes maken. In het kiezen van onze Indiase partners zijn we bijvoorbeeld streng geweest. Het was gewoon heel belangrijk dat de ondernemers met wie we samen gingen werken, echte ondernemers waren, met een serieus groeiperspectief en dus het vermogen om banen te creëren.’
Van der Heijden: ‘Dat gold overigens voor de professionals – business consultants, logistiek managers, financieel managers, marketeers - die we hier in Nederland gingen rekruteren ook. Daar hebben we nog flink grappen over gemaakt. Dat een topmanager zei: “Dat is een leuk project voor mijn vrouw! Die wil ook wat doen…” of mensen die verklaarden “ook wel een keer naar India te willen”. Minimaal 70% van de mensen die zich meldden, voldeed niet aan de eisen. Vrijwillig is niet vrijblijvend.’
Dat is dus een succesfactor, streng zijn…
MvdH: ‘Nou ja, weet je. Wij hadden beiden al een groot zakelijk netwerk en daar kregen we de handen wel op elkaar voor dit ambitieuze plan. Het is natuurlijk heel aaibaar, dus iedereen wordt enthousiast, roept: “wat leuk”, “wat goed” en relateert eraan als aan een hobbyproject.’
ET: ‘En dat is het voor ons nooit geweest. Wij gelóven in werk voor die vrouwen. Dus die banen moesten er komen, liefst zo snel mogelijk. Onze doelstelling betekende echt iets: elk woord in dat zinnetje stond daar met een bedoeling. Een miljoen banen: dan weet je dat je groot moet denken. Voor vrouwen: dus niet voor mannen. Op het platteland: dus niet in de stad. Van India: dus niet in Afrika of Indonesië. Ik denk dat onze grote kracht is dat we keuzes durven maken en daar de consequenties van nemen. Stick to the purpose, want het is geen Spielerei.’
Tijdens een uitwisselingsreis in 2006 op het Indiase platteland kwamen Ellen Tacoma en Maria van der Heijden tot het inzicht dat een betaalde baan voor vrouwen aldaar een enorm verschil kon maken. Vrouwen die die banen traditioneel niet kregen. Samen wilden ze daaraan gaan werken. Al brainstormend kwamen de twee – beiden afkomstig uit het bedrijfsleven en beiden ondernemer – tot een ambitieuze doelstelling: het cocreëren van één miljoen banen voor vrouwen op het platteland in India.
Vijftien jaar later staat de stand op 280.000 banen en is Women on Wings – er werken ondertussen vijftien mensen en vijftig vrijwilligers - nog lang niet klaar. Een groot succes, temeer daar de gemiddelde investering die de organisatie nodig heeft voor de creatie van zo’n baan niet meer dan € 30 is. ‘Met dat geld doorbreek je de armoedespiraal voor een moeder en haar kinderen voor altijd.’
Een miljoen banen voor vrouwen op het Indiase platteland. Dat is nogal wat om uit te durven spreken. Wat maakte dat jullie daar serieus voor durfden te gaan?
Ellen Tacoma: ‘Het was wat ons allebei ten diepste motiveerde. We hadden gezien wat economische zelfstandigheid voor die vrouwen kon betekenen: dagelijks twee maaltijden, school, een toekomst voor de kinderen. Je kunt zeggen: het was ook geweldig geweest als dat voor vijf vrouwen gelukt was. Dat vind ik ook echt. Maar daar komt dan toch onze ambitie om de hoek kijken.’
Maria van der Heijden: ‘Wij waren allebei al ondernemer en we waren succesvol geweest in onze activiteiten tot dan toe. Daardoor waren we denk ik minder bang voor zulke getallen als een ander. Maar we wisten ook: als je het over één miljoen banen gaat hebben, dan wordt het gewoon serieuze business. Dan ga je heel anders kijken naar wat je te doen staat en ook: welke expertise je erbij betrekt en met wie je gaat samenwerken.’
Met de stichting Women on Wings proberen Ellen Tacoma en Maria van der Heijden één miljoen Indiase plattelandsvrouwen aan een baan te krijgen. Daar slagen ze wonderwel in. Een interview over hoe hart en hoofd samen kunnen werken. ‘Stick to the purpose.’
Maria van der Heijden,
Women on Wings
Ellen, jij bent sinds nog niet zo lang CEO van de Social Enterprise Academy International in Edinburgh. Hoe zit dat bij jou?
ET: ‘Wij ondersteunen sociaal ondernemers om succesvol te zijn. Dus ja. Aan idealen ontbreekt het niet bij sociaal ondernemers internationaal. Ze starten grote plannen met heel hun hart en met veel passie. Maar willen ze succesvol kunnen opereren, dan komt het hoofd daar wel bij. Zaken als het scherp krijgen van je doelstelling; het snappen van je markt; het doorgronden van je financiën en het gebruiken van geld als middel. Dergelijke business skills zijn toch heel belangrijk en daar schort het soms aan.’
Wat is jullie boodschap aan de diverse doelgroep van maatschappelijke organisaties?
Maria: ‘Veel maatschappelijke organisaties zijn bezig met prove – ofwel bewijzen dat ze de goede dingen doen -, maar minder met improve – hoe meet ik mijn impact en optimaliseer ik voortdurend mijn activiteiten? Bedrijven hebben met klanten te maken. Die klant maakt dat je scherp bent, omdat je de interactie moet aangaan. En dat zorgt dat je bij de tijd blijft. Maatschappelijke organisaties hebben de verplichting om te checken of ze voldoende impact realiseren en daarmee relevant zijn en blijven.’
Meer weten over de vijf drivers van transformatie?
naar boven
Over Women on Wings (2021/2022)
Fte’s: 10
Uitgaven: € 519.161
Inkomsten (fundraising): € 519.161
Gecreëerde banen: 281.000
[Bron: Women on Wings, jaarverslag 2021/2022]
‘We konden financiering krijgen van een fonds dat in Afrika actief was en van een ander post-tsunamifonds in Indonesië’
Maria van der Heijden (1960) is sinds 2016 directeur-bestuurder van het grootste duurzame bedrijvennetwerk van Europa, MVO Nederland. In 2007 richt ze samen met Ellen Tacoma Women on Wings op. Begint haar carrière als intercedent bij Randstad, vervolgt als communicatiemanager bij Royal FloraHolland, werkt vijf jaar bij Rabobank Nederland en zet in 2001 haar eigen advies- en projectmanagementbureau ComVerander op. Heeft commissarisfuncties (gehad) bij CONO Kaasmakers, Rabobank West-Brabant Noord, is toezichthouder bij ‘Het Groene Brein’ en ‘radar partner’ bij duurzaamheidsfestival Springtij.
Over het NedPhO|NKO
Bezoekers: 70.000 (2021), 190.000 (2019)
Fte’s: 120 (2021)
Kosten 2021: € 11,6 mln
Inkomsten 2021: € 13,4 mln
[Bron:NedPhO)|NKO]
Ellen Tacoma (1963) is sinds 2021 CEO van de Social Enterprise Academy International in Edinburgh. Na een carrière in advertising en telecom (Ericsson Telfort) start ze haar eigen adviesbureau Klant en Klaar in 2003. Na een werkreis naar India zet ze in 2007 samen met Maria van der Heijden Women on Wings op. Ze heeft onder andere commissarisfuncties (gehad) bij Woningcorporatie Bo-EX, de Indiase firma Rangsutra Pvt. Ltd en de Vrije Hogeschool. In 2016 treedt ze in dienst bij The Hague Institute for Innovation of Law (HiiL), dat zich onder andere richt op ‘user friendly justice’ via innovatieve sociaal ondernemers, in onder andere Afrika.
‘Arbeid is in India een stuk minder complex dan hier. En banen ontstaan door groei van de ondernemers’
Hoe kwamen jullie aan geld voor dit plan?
ET: ‘Geld heb je nodig als je aan een dergelijke missie begint. Maar alleen als middel, niet als doel. Het kwam door onze plannen te delen en met name door het denkwerk wat we in onze spreadsheet stopten. Het kraken van die intellectuele noot heeft ons in het begin enorm uitgedaagd. Maar dat bracht geloofwaardigheid. Daarmee kon het enthousiasme voor ons plan ook in daadwerkelijke financiële ondersteuning worden omgezet.
MvdH: ‘Evengoed geldt ook voor het geld: stick to the purpose. Er zijn volop potentiële subsidies en fondsen langsgekomen de afgelopen tijd. Alweer jaren geleden zette de toenmalige minister voor Ontwikkelingssamenwerking het Schoklandfonds op. Moest je minimaal een aanvraag doen voor € 10 miljoen. Dat hadden wij helemaal niet nodig. We konden financiering krijgen van een fonds dat in Afrika actief was en van een ander post-tsunamifonds in Indonesië. Er zijn potjes genoeg; het geld klotst tegen de plinten op. Maar de kunst is om juist niet achter die potjes aan te lopen.’
Ondertussen doen jullie allebei ook allerlei andere dingen. Maria, jij bent sinds 2016 directeur van MVO Nederland. Kun je daar je ondernemingszin kwijt?
MvdH: ‘Laat ik het zo zeggen: sinds ik die baan heb, kom ik in politiek Den Haag. Daar wordt een heel andere taal gesproken. Een taal van vertraging en uitstel en daar ben ik helemaal niet van. MVO Nederland is in 2004 opgericht door het ministerie van Economische Zaken, dus die overheidskant zit in de genen. Dat proefde ik wel toen ik er binnenkwam. Zo van: mijn god, hoe ga ik dit de goede kant op bewegen? Ik hoop dat we sindsdien ondernemender zijn geworden.’
Jullie paren Nederlandse expertise aan Indiase sociale ondernemers, zodat die al groeiend de banen kunnen creëren waar jullie op uit zijn. Dat is best ingewikkeld.
Tacoma: ‘Klopt. Maar arbeid is in India een stuk minder complex dan hier. En banen ontstaan door groei van de ondernemers. De vraag is alleen: hoe krijg je het succesvol? En dat betekende meteen al keuzes maken. In het kiezen van onze Indiase partners zijn we bijvoorbeeld streng geweest. Het was gewoon heel belangrijk dat de ondernemers met wie we samen gingen werken, echte ondernemers waren, met een serieus groeiperspectief en dus het vermogen om banen te creëren.’
Van der Heijden: ‘Dat gold overigens voor de professionals – business consultants, logistiek managers, financieel managers, marketeers - die we hier in Nederland gingen rekruteren ook. Daar hebben we nog flink grappen over gemaakt. Dat een topmanager zei: “Dat is een leuk project voor mijn vrouw! Die wil ook wat doen…” of mensen die verklaarden “ook wel een keer naar India te willen”. Minimaal 70% van de mensen die zich meldden, voldeed niet aan de eisen. Vrijwillig is niet vrijblijvend.’
Dat is dus een succesfactor, streng zijn…
MvdH: ‘Nou ja, weet je. Wij hadden beiden al een groot zakelijk netwerk en daar kregen we de handen wel op elkaar voor dit ambitieuze plan. Het is natuurlijk heel aaibaar, dus iedereen wordt enthousiast, roept: “wat leuk”, “wat goed” en relateert eraan als aan een hobbyproject.’
ET: ‘En dat is het voor ons nooit geweest. Wij gelóven in werk voor die vrouwen. Dus die banen moesten er komen, liefst zo snel mogelijk. Onze doelstelling betekende echt iets: elk woord in dat zinnetje stond daar met een bedoeling. Een miljoen banen: dan weet je dat je groot moet denken. Voor vrouwen: dus niet voor mannen. Op het platteland: dus niet in de stad. Van India: dus niet in Afrika of Indonesië. Ik denk dat onze grote kracht is dat we keuzes durven maken en daar de consequenties van nemen. Stick to the purpose, want het is geen Spielerei.’
Tijdens een uitwisselingsreis in 2006 op het Indiase platteland kwamen Ellen Tacoma en Maria van der Heijden tot het inzicht dat een betaalde baan voor vrouwen aldaar een enorm verschil kon maken. Vrouwen die die banen traditioneel niet kregen. Samen wilden ze daaraan gaan werken. Al brainstormend kwamen de twee – beiden afkomstig uit het bedrijfsleven en beiden ondernemer – tot een ambitieuze doelstelling: het cocreëren van één miljoen banen voor vrouwen op het platteland in India.
Vijftien jaar later staat de stand op 280.000 banen en is Women on Wings – er werken ondertussen vijftien mensen en vijftig vrijwilligers - nog lang niet klaar. Een groot succes, temeer daar de gemiddelde investering die de organisatie nodig heeft voor de creatie van zo’n baan niet meer dan € 30 is. ‘Met dat geld doorbreek je de armoedespiraal voor een moeder en haar kinderen voor altijd.’
Een miljoen banen voor vrouwen op het Indiase platteland. Dat is nogal wat om uit te durven spreken. Wat maakte dat jullie daar serieus voor durfden te gaan?
Ellen Tacoma: ‘Het was wat ons allebei ten diepste motiveerde. We hadden gezien wat economische zelfstandigheid voor die vrouwen kon betekenen: dagelijks twee maaltijden, school, een toekomst voor de kinderen. Je kunt zeggen: het was ook geweldig geweest als dat voor vijf vrouwen gelukt was. Dat vind ik ook echt. Maar daar komt dan toch onze ambitie om de hoek kijken.’
Maria van der Heijden: ‘Wij waren allebei al ondernemer en we waren succesvol geweest in onze activiteiten tot dan toe. Daardoor waren we denk ik minder bang voor zulke getallen als een ander. Maar we wisten ook: als je het over één miljoen banen gaat hebben, dan wordt het gewoon serieuze business. Dan ga je heel anders kijken naar wat je te doen staat en ook: welke expertise je erbij betrekt en met wie je gaat samenwerken.’
Met de stichting Women on Wings proberen Ellen Tacoma en Maria van der Heijden één miljoen Indiase plattelandsvrouwen aan een baan te krijgen. Daar slagen ze wonderwel in. Een interview over hoe hart en hoofd samen kunnen werken. ‘Stick to the purpose.’